hani beni bu vatan için doğurmuştun anne
bastılar düğmeye
amerika için öldürmeye
ya da ölmeye
gidiyorum ırak'a
günlerin yakasında yaşıyamadıklarım var al anne
en çok ağacın gövdesini acıtır kırılsa bir dal
hoşça kal anne
anne hoşça kal
biliyorum için sızlar anne
yüreği kör olmayan herkesin içi sızlar
biraz da düşlerim kokar yıldızlar
ve mavi gökyüzü
firarı düşlerimi gökyüzüne savuruyordum
şafak sayıyordum
az kalmıştı kavuşmamıza
amerika girdi aramıza
ve topraklarımıza
komşumuzun malında gözü olanların yanında
ırak'a savaşa gidiyorum anne
bunu nasıl anlatırım sevdiğim kıza
el oğlunun petrol hevesine
ölmekte
öldürmekte
yakışmaz bize
haydarpaşa garı'ndan*
vagonlara bindirildik gizlice
savaşa gidiyoruz anne
ölmekte var dönmekte
satıldık üç beş kuruşa
bu da beni üzmekte
topraklarından petrol çıkıyor diye
başlarına bomba yağacak
hiroşima'lar halepçe'ler geri dönecek
yağmur damlaları değil ki bombalar
saklansın çocuklar
çocuklar ölecek anne çocuklar ölecek
günlerin avlusunda çığlıkları asılı duracak
ve o çığlıklar yaşasamda beni her gün vuracak
ölecek anneler genç kızlar aynalar boş kalacak
belki de ben öleceğim anne ocağımız sönecek
insanlar öldükçe kan sofrasındakiler gülecek
beni bu vatan için doğurmuştun hani anne
vatanımın bunda ne çıkarı olacak
sende biliyorsun baba
kore'de niçin gazi olduğunun
cevabını bulamamıştı dedem
masaya yatırılmış pazarlık edilen can benim
gırtlağıma sarılır savaş ortasında geçecek günlerim
yaşatma ve yaşama sevdam hatıram olsun hepinize
sahıp çıkın oylarınıza
kıymayın yarınlarımıza
sizi barışa emanet ediyorum anne
barışı size
güzellikler ancak barışla gelir bize
Konu: savaşa giderken askerin annesine yazdıgı belkide son mektubu 
Salı Mayıs 06, 2008 8:43 am