Arkadaşlar bu yaşanmış gerçek bir hikayedir ve alıntı değildir!!!
Çok büyük bi aşk yaşıyorlardı hiçbirşeyi gözü görmüyor ve kimse umrunda bile değildi ikisi içinde.Sevgileri için herşeyi göze alacak kadar birbirlerini seviyorlardı ve birgün artık birbirimizin olmalıyız dediler.Aşklarını dahada güçlendirmek istediler ve birlikte oldular.Evlenmeyi düşünüyorlardı ve birbirlerinden asla vazgeçmeyeceklerdi.Aradan 2 ay geçtikten sonra kız hamile olduğunu öğrendi.Ne yapacağını bilmiyordu bir yandan anne olacağı için seviniyordu bir yandan ise ailesine ne söyleyeceğini bilmiyordu.Aileside erkek arkadaşı olduğunu birbirlerini sevdiklerini biliyordu.Akşam olmuştu ve erkek arkadaşıyla görüşmüştü."Ben Hamileyim" dedi.Çocuk biraz şaşkın birazda tebessümle peki ne yapacağız şimdi dedi.Kız bilmiyorum ama ailelerimizin öğrenmesi gerekiyor saklayamayız dedi.Çocuk tamam dedi ve o akşam kızın sevgilisi annesiyle konuştu.Çocuğun annesi Öyküyü çağır üçümüz birlikte konuşalım dedi.Tolga da annesine tamam dedi.Ertesi gün olmuştu ve tolga öyküyü aramış ve annesiyle birlikte konuşacaklarını söylemişti,Öyküde tamam dedi.
Tolga nın annesiyle konuşmak için Öykü ve Tolga annesinin yanına gittiler.Kadın konuşmaya başlamıştı nasıl olur böyle bişey siz arkadaştınız nasıl böyle birşey yaparsınız dedi.Ve arkasından kadın bu çocuğu aldıracağız dedi.Öykü şok olmuştu o bebeğini ne olursa olsun istiyordu.Hayır dedi ben buçocuğu aldırmam doğuracağım dedi.Kadın en iyisi bu dedi kız ise kararlıydı o bebeği doğuracaktı.Kadın öykü ye biraz düşün istersen dedi.Ve kız evine gelmiş düşünceler sarmıştı nasıl böyle birşeyi benden isteyebilir ben çocuğumu aldıramamki diyordu kendi kendine.Tolgay la görüşmüştü ve ne yapacaklarını sordu.Öykü de ben bu çocuğu doğuracam dedi ama nasıl olur o çok sevdiği birbirleri için herşeyi göze alabilecek kadar birbirlerine bağlı olduğu Tolga değişmişti ve Tolga nın şu sözünü duyunca adeta yıkılmıştı."Bu Çocuğu Aldıralım En İyisi Bu" demişti.Kız bunu nasıl söylersin bu çocuğu aldırmıyacağım benimde son sözüm bu dedi.
Kız ailesine söyleyemiyordu çünkü sevdiği kişide ona yüz çevirmişti.6 ay sakladı hamile olduğunu ve o süre içersinde Tolgay la daha az görüşmeye başlamışlardı ve artık her görüştüklerinde kavga ediyorlardı ve en sonunda ayrıldılar.Kız çaresizdi 6 aylık hamile olmasına rağmen karnı o kadar çok büyümemişti ama ailesi şüphelenmeye başlamışlardı.Hateneye götürdüler kızı ve ailesi orda yıkılmıştı çünkü kızlarının hamile olduğunu öğrenmişlerdi.Kız herşeyi anlatmıştı.Ve tolga nın annesini arayıp eve çağırdılar konuşmaya başladılar.Tolaga nın anneside benim ailemde 3 aylık hamile olduğumu sanıyorlardı çünkü daha çok yeni sanıyorlardı.Kızın aileside kararını vermişlerdi bu çocuğu aldıracaklardı ama kızın içi rahattı çünkü 6 aylık hamileydi ve bu bebeği aldıramıyacaklardı.O gün doktora gittiler bebeği aldırmak için ama doktorun söylediklerinden sonra bi kez daha yıkılmışlardı bebek 6 aylık ve alamayız demişti.Bizi evlendirmeyi düşünmüyorlardı çünkü iki ailede istemiyordu.Mecbur bu çocuk doğacaktı ve yine söyledikleri bi söz beni yıkmıştı.Bu çocuk doğacak ve çocuğu olmayan bi aileye verilecekti.Beyninden vurulmuşa döndü kız ama birşeyde diyemiyordu çünkü evli olmadığı için yüzü yoktu.
Artık kız hergece ağlıyor bebeğini karnında doya doya seviyordu çünkü onunla geçireceği son 2,5 ayı kalmıştı 2,5 ay sonra doğuracak ve bebeğinden ayrılacaktı.Buna nasıl dayanacaktı bebeği olmadan nasıl yaşayacaktı.Zaman çabuk geçiyordu artık tolgay lada görüşmüyordu.Ve işte o gün geldi tarih 05.22.2006 pazartesi günü saat akşam 6:00 da doğum yaptı.Bebeği sadece 4 gün yanında kalmıştı ve bebeği 4 günlükken annesinden kopardılar.Genç anne bebeğinin sadece arkasından bakakalmıştı.Bebeğimi almayın benden,koparmayın bile diyemiyordu.O gün gözyaşları hiç dinmemişti gözünün önüne hep bebeği geliyordu.Şimdi ise bebeği 11 aylık oldu genç anne ise bebeğinin sadece iyi olduğu haberleriyle yetinmeye çalışıyor ve inanıyorki birgün bebeğine kavuşacak.Allah hiçkimseyi ne olursa olsun yavrusundan ayırmasın
Konu: Bir Bebeğin Annesinden Koparılışı 
Ptsi Nis. 28, 2008 11:49 am
böyle aiileler var ne yazik hatalari kabullenmiyen.