... ve keskin nefretin gelir aklima
solugumu yarida birakir animi,
azaltmaya ugrasirim
hatiran bitmesin diye
unutmadim yemin ederim,
elini, sesini
kör olsun gözlerim unuttuysam adini
ardina bakmadan gidisin girer kapimdan
kapiyi carpmadan.. sessiz gidisin gibi
yüzüne bakmak istemiyorum yasamanin
kim anlar halimden , kim bilir acimi
sen varken yikilmazdim biten sevdaliarin ardindan
son isyan edisinde keske yumrugunu vursaydin
duvara astigin o hüzün tablosunu ya tamamlasaydin ya parcalasaydin
öfken kadar yokmus degerim
kim bilirdi ki deseydi
sana yalvarmayi ögrenecegim
daha icim sizlamadan anladim per perisan olacagimi
icimde bir seyler can cekisiyor
aksama dogru
cihanin en kalabalik yalniziyim
ve hep sabaha dogru bir ömür daha eriyor
ölüm bile sicak gelir insana
cehenneme gidecegini bildikten sonra
sen.. sen öyle alcaksin ki!!
beni sevdim mi karderine sille atan
nefret ettim mi o defteri parcalayip yakip kavuran adam bilyiorlar
senin yüzünden agladigimi kimse bilmiyor
sen bile..
degme sefilligime
bakislarini bile gömeye daynanamyiorum
sen yokken de beni dag gibi adam bilyiorlar
**-cicek-**
Konu: ...ve keskin nefretin 
Perş. Mayıs 29, 2008 6:03 pm