Bir Dost'tan ...
Çay'ı çok sevdiğimi söyleyince, yasli bir teyze anlattı
geçenlerde,bak diye basladi söze ...
Çayın alt demliği evdeki kaynanadır;
devamlı kaynar durur..
Üst demlik evdeki gelindir; alt demlik kaynadikça
o olgunlaşır, demlenir...
Gelinin kocası ise bardaktir; biraz kaynana
doldurur onu biraz da gelin...
Çocuklar çayın sekeridir; tat verir...
Görümce ise çay kasigidır; arada bir gelir ve karistirir gider...
Kaynataya gelince; o da bardak altidir; dökülenleri bir araya toplar...
Çay deyip te geçmemek lazim demek ki... bi durmak, dusunmek lazım ..
Ne kadar kibirli dursa da Bardağın önünde eğilir çaydanlık Öyleyse bu
büyüklenme niye ?
Bu kibir bu gurur niye? Mütevazi ol, Hatta bir adım bile
geçme gurur kapısından..
Bardağı insan bunun için Öper alnından…
Konu: Cay Deyipte Gecmemek Lazim... 
Perş. Mayıs 08, 2008 8:46 pm
